Badanie stanu naczyń siatkówki. Po podaniu kontrastu do żyły i użyciu specjalnych filtrów, uzyskujemy informacje o stanie dużych i małych naczyń siatkówki, zmianach barwnikowych i nowotworowych.

Przed badaniem potrzebne jest zaświadczenie lekarza internisty o możliwości podania kontrastu
(potwierdzenie wydolności nerek, wątroby, wyeliminowanie ew. alergii).

Badanie jest wykonywane po rozszerzeniu źrenic. Bezpośrednio po wykonaniu badania nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych.

Komputerowe badania wzroku. Badanie refrakcji oka i mocy rogówki w głównych osiach optycznych. Rutynowo stosowane w badaniu okulistycznym.

Ocena ilości i morfologii komórek śródbłonka – pojedynczej warstwy komórek wyściełających rogówkę od wewnątrz. Rutynowo przed operacją zaćmy.

Pomiar długości gałki ocznej i struktur oka. Wykorzystywane między innymi w ocenie progresji krótkowzroczności.

Jedno z dwóch w Warszawie – i niewielu w Polsce – urządzeń badających funkcje przyżyciowe rogówki. Dzięki badaniu Confoscanem możemy np. określić stan rogówki przed i po zabiegach okulistycznych. Możemy archiwizować zdjęcia z Confoscanu, co ułatwia obserwację wieloletnią pacjentów po różnych zabiegach okulistycznych.

Przed badaniem mogą być podawane do oka krople znieczulające.

Badanie trwa kilka minut i polega na oglądaniu pod mikroskopem pobranych od pacjenta rzęs lub naskórka. W powiększeniu nietrudno zauważyć tego pasożyta oraz zróżnicować stadium jego rozwoju. Badanie to szczególnie przydatne jest u pacjentów z problemem wypadających rzęs, czerwonych, podrażnionych brzegów powiek, stanami zapalnymi powiek, nawracających gradówek.

Badanie kąta przesączenia. Rutynowo u wszystkich pacjentów, u których diagnozujemy jaskrę.

13 marca 2014 r. wprowadziliśmy nowe badanie diagnostyczno-obrazowe. Możemy wykonać fotografię przedniego odcinka oka (spojówka, tęczówka, źrenica) oraz wnętrza gałki ocznej. To doskonałe uzupełnienie dokumentacji medycznej monitorujące zmiany czy postęp leczenia chorób oczu. Fotografia jest wykonywana za pomocą specjalnego aparatu zamontowanego w lampie szczelinowej i następnie pacjent otrzymuje zdjęcie na nośniku cyfrowym.  To badanie jest bezbolesne i nieinwazyjne.

Ocena progresji zmian na dnie oka, archiwizacja danych. W przypadku fotografii dna oka – badanie jest przeprowadzane po uprzednim rozszerzeniu źrenic. To badanie jest bezbolesne i nieinwazyjne.

Badania elektrofizjologiczne służą do oceny funkcjonowania siatkówki, nerwów wzrokowych i drogi wzrokowej. Dostarczają cennych danych podczas stawiania diagnozy oraz kontrolowania leczenia wielu chorób okulistycznych i ogólnoustrojowych dających objawy okulistyczne.

Wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje badań elektrofizjologicznych:

• badanie elektroretinograficzne (ERG) i elektrookulograficzne (EOG) pozwalające na uzyskanie informacji o funkcjonowaniu poszczególnych warstw siatkówki
• badanie wzrokowych potencjałów wywołanych (VEP/WPW) umożliwiające ocenę funkcjonowania drogi wzrokowej od plamki przez nerw wzrokowy, drogę wzrokową do kory wzrokowej w mózgu

Badanie jest bezbolesne. Na monitorze wyświetlany jest odpowiedni wzór lub wysyłane są błyski światła, które pobudzają oczy. Sygnał z oczu przekazywany jest do analizatora i wyświetlany na monitorze. Ten sygnał w przypadku badania ERG i EOG pochodzi z poszczególnych warstw siatkówki, dzięki czemu możemy wykryć i rozpoznać choroby, które dotyczą nawet jej poszczególnych komórek. Z kolei badanie wzrokowych potencjałów wywołanych jest zapisem elektrycznej aktywności mózgowej (a dokładniej tzw. kory wzrokowej – czyli miejsca w mózgu, które odpowiada za odbiór bodźców wzrokowych). Mówiąc językiem potocznym, wynik badania informuje czy droga wzrokowa od oka do mózgu działa w sposób prawidłowy, oraz czy mózg odbiera w prawidłowy sposób sygnał wzrokowy z oczu.

Podstawowe wskazania do badań elektrofizjologicznych to:

• nagłe zaniewidzenie lub obniżenie ostrości wzroku bez widocznych zmian w gałce ocznej, zaburzenia widzenia kolorów, zmierzchowego lub nocnego.
  zmiany w polu widzenia (również te o nieustalonej przyczynie występowania, u pacjentów podejrzewanych o uszkodzenie jaskrowe, z chorobami ogólnoustrojowymi jak nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, uogólniona miażdżyca)
• ocena chorób neurologicznych (stwardnienie rozsiane – rozpoznanie rzutów i monitorowanie przebiegu choroby, zaburzenia krążenia mózgowego – zmiany niedokrwienne, tętniaki, nowotwory oczodołu lub mózgu, toksyczne uszkodzenia nerwu wzrokowego lub ośrodków wzrokowych, stany pourazowe)
• podejrzenie wrodzonych chorób siatkówki, nawet w stadium braku widocznych zmian w podstawowym badaniu okulistycznym. Ocena stopnia zaawansowania uszkodzenia siatkówki u pacjentów z widocznymi zmianami na dnie oka i/lub już wcześniej rozpoznaną dystrofią, lub zwyrodnieniem siatkówki oraz monitorowanie postępu choroby (ocena rokowania co do zachowania widzenia w trakcie choroby, nosicielstwa genu dystrofii, badanie dzieci z rodzin obciążonych genetycznie-umożliwia wczesne, wykrycie choroby i odpowiednie ukierunkowanie rozwoju szkolnego i zawodowego dziecka)
• ocena stanu narządu wzroku przed planowanym zabiegiem usunięcia zaćmy czy witrektomią u pacjentów z nieprzeziernymi ośrodkami optycznymi w celu ustalenia rokowania co do poprawy ostrości wzroku
• ocena czynności narządu wzroku w stanach pourazowych, pooperacyjnych, nieoperacyjnych (np. oponiaki nerwu wzrokowego), w chorobach przewlekłych lub wymagających długotrwałej terapii lekami potencjalnie toksycznymi dla narządu wzroku.
• wykrywanie chorób w stadiach przedklinicznych (np. uszkodzenia nerwu wzrokowego w skutek oftalmopatii tarczycowej, gdy jest jeszcze dobra ostrość wzroku) w celu odpowiednio wczesnego leczenia i dzięki temu zachowania widzenia
• ocena stopnia niedowidzenia i rokowania co do poprawy ostrości wzroku
• określenie ostrości wzroku i diagnostyka pacjentów niewspółpracujących z powodu zaawansowanego wieku, miażdżycy, zaburzeń psychicznych, niedorozwoju psychicznego, braku chęci do współdziałania w badaniuNa badanie należy przeznaczyć dłuższy czas, może być konieczne rozszerzanie źrenic (warto jest zabrać ze sobą okulary przeciwsłoneczne). W związku z tym możliwe jest słabsze widzenie bezpośrednio po badaniu (ERG).

  Najlepiej jest zabrać ze sobą zgromadzoną dokumentację okulistyczną, szczególnie badanie pola widzenia, OCT (optyczna koherentna tomografia), angiografii fluoresceinowej oraz informację o ostrości wzroku. Szczegółowe informacje odnośnie przygotowania do badania uzyskają Państwo podczas rejestracji i zapisu na badanie.

Meibography (Meibografia) jest badaniem obrazującym i oceniającym ilość czynnych gruczołów Meiboma wytwarzających warstwę lipidową łez, odpowiedzialną za ochronę przed parowaniem warstwy wodnej.

N.I.B.U.T (nieinwazyjny test przerwania filmu łzowego) – to nieinwazyjny (bezdotykowy) pomiar czasu przerwania filmu łzowego – parametru pozwalającego ocenić stabilność filmu łzowego oraz jego integralność.

Interferometry (interferometria) to badanie mierzące grubość warstwy tłuszczowej łez. Od jej grubości zależy stabilność i skuteczność w ograniczeniu parowania warstwy wodnej łez.

Tear Meniscus (wysokość menisku łzowego) to pomiar wysokości pryzmatu łzowego tworzącego się między gałką oczną, a krawędzią powieki dolnej – jego wysokość świadczy o wielkości warstwy wodnej łez.

Przed badaniem nie należy zakraplać kropli nawilżających.

Badanie grubości rogówki. Wykonywane w diagnostyce jaskry, w operacjach wszczepienia pierścieni śródrogówkowych, w zwyrodnieniach rogówki.

Badanie pola widzenia. Ocena przestrzeni widzianej przez nieruchome oko stosowana w diagnostyce jaskry, chorobach nerwu wzrokowego, uszkodzeniach ośrodkowego układu nerwowego.

Jeśli używasz okularów do czytania – należy zabrać je na badanie.

Badanie ciśnienia w gałce ocznej. Rutynowe badanie okulistyczne.
Badanie może być rozszerzone o uwzględnienie grubości rogówki. Pozwala na ocenę rzeczywistego ciśnienia wewnątrzgałkowego eliminując błąd pomiaru spowodowany zbyt cienką lub zbyt grubą rogówką.

Pierwszy w Polsce aparat tego typu. Umożliwia dokładne obejrzenie wszystkich powierzchni rogówki. Urządzenie umożliwiające obejrzenie przedniej (jak w topografii) i tylnej powierzchni rogówki pomaga nam np. zdiagnozować pacjentów ze stożkiem rogówki. To badanie jest również wykonywane u pacjentów z tzw. cienką rogówką (np. przed korekcją laserową).

Badanie pozwalające zobrazować struktury gałki ocznej w przypadkach nieprzezierności ośrodków optycznych (bielma rogówki, zaćma dojrzała, wylew krwi do ciała szklistego).

Ocenia przednią warstwę rogówki. Pozwala wykryć nieregularności (astygmatyzm, stożek), opisuje kształt rogówki.

Pozwala na dokładne obejrzenie przedniego odcinka gałki ocznej. To badanie jest stosowane w diagnostyce chorób rogówki i spojówki, do kontroli stanu pooperacyjnego rogówki, stanu tęczówki, wykrywaniu guzów przedniego odcinka gałki ocznej, zmian siatkówki i naczyniówki, zmianach pourazowych, jaskrze, a także do kontroli ustawienia wszczepionych soczewek (po operacji zaćmy, wymianie soczewki naturalnej a sztuczną, a także doszczepieniu soczewki fakijnej).